Reportaże okazują się coraz popularniejsze wśród piszących, inaczej wygląda to ze strony czytelnika. Wciąż mnóstwo ludzi odczuwa wątpliwości przed tym, aby sięgnąć po ten gatunek. Czyżby brało się to z nawyku czytelnika do fikcji literackiej?
Już w szkole czytelnik częściej styka się z literaturą, która w głównej mierze obejmuje powieści. Nieczęsto mamy okazję do tego, żeby zetknąć się z literaturą faktu. Czy zatem zdajemy sobie sprawę, czego właściwie spodziewać się po reportażach i jak sobie z taką literaturą dać radę?
Dlaczego czytać reportaże?
Sięgając po reportaże mamy możność, by przekonać się, że życie trwale pisze nieprzewidywane scenariusze aniżeli nasza wyobraźnia. Żal byłoby pominąć te historie. Książki reporterskie to skarbnica wiedzy, znakomite źródło informacji wszelakiej, przedstawionej w zrozumiałej, ciekawej formie. Wszak bez końca istnieje wiele kwestii, które rozbudzają pragnienie poznania.
Przejmujące historie, ważne problemy to coś, co nas intryguje, w związku z czym zadecydowaliśmy przygotować listę najlepszych pozycji – przed wami najciekawsze reportaże polskie – te książki trzeba poznać.
Poznaj najciekawsze reportaże
W książce Jadwigi Wojtczak-Jarosz “Kobiety Afryki – obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały” spotykamy autentyczne postacie ze świata sztuki, literatury i medycyny, które przeszły do historii Czarnego Lądu. Czytelnik szerzej zainteresowany Afryką – obyczajami, religią, zagrożeniami, a także historią – może znaleźć dodatkowe informacje w odnośnikach.
Ta powierzchowna harmonia pomaga nam przenieść się w tajemniczy świat magii, pogańskich wierzeń, niezrozumiałych dla nas obrzędów i tradycji oraz wspaniałej przyrody. Nie zdajemy sobie sprawy, że pod powłoką tej harmonii i barwnej egzotyki, głęboko ukryte pozostają przemiany zachodzące w świadomości ludzi Afryki, spowodowane tak gwałtownym i w tak wielkich na raz rozmiarach napływem „nowego” pod postacią tego, co nazywamy zachodnią cywilizacją.
Na kartach książki poznajemy kilku polskich naukowców, każdego z innym podejściem i nastawieniem do tego egzotycznego dla nas afrykańskiego świata. „Naukową emigrację” jedni wybierali z pobudek czystko finansowych, inni z politycznych, przygodowo-podróżniczych czy rodzinnych. Książka ta jest opowieścią o zmaganiach się z przystosowaniem się do zupełnie obcej kultury, zarówno pod względem religijnym, jak i kulturowym.
Książka do kupienia na stronie – http://www.psychoskok.pl/produkt/zobacz-wieksze-kobiety-afryki-obyczaje-tradycje-obrzedy-rytualy/
Druga część książki „Kobiety Afryki, obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały”, to zdecydowanie książka dla dorosłych czytelników. I jeśli ktoś narzekał, że w pierwszej części zbyt mało było o afrykańskich kobietach, to tu zdecydowanie o nich dużo. Autorka nie szczędzi nam wrażeń i opisów drastycznych scen, nieznacznie tylko złagodzonych w dialogach dzięki empatii dyskutantów, znanych nam już z pierwszej części oraz stosowanych przez nich fachowych medycznych określeń.
W miarę czytania, stopniowo znika zasłona snu o Afryce, odkrywając to, „o czym się nie mówi”. To tytuł jednego z rozdziałów, który ostatecznie zdejmuje nam z oczu różowe okulary. Nie znaczy to bynajmniej, że znika wspaniała przyroda. Mamy wodospady Wiktorii, dzikie zwierzęta żyjące na swobodzie na ogromnych przestrzeniach parku narodowego Serengeti i powulkanicznych rozległych obszarach doliny Ngorongoro. Wraz z dwójką podróżników wędrujemy na Kilimanjaro i schodząc podziwiamy pomarańczowy wschód słońca, a potem dochodzimy do zdrowia w hotelu nad brzegiem Oceanu Indyjskiego. Plaża jest tam cudowna, Wody oceanu spokojne, ale codzienne życie Człowieka Afryki bynajmniej spokojne nie jest.
Książka do kupienia na stronie –http://www.psychoskok.pl/produkt/kobiety-afryki-obyczaje-tradycje-obrzedy-rytualy-cz-ii/
Książka Mirosława Prandoty „Przepustka do raju” to reportaż na czasie, mimo że niepoprawna politycznie, ale właśnie dlatego, że niepoprawna – aktualna, świeża i gorąca… a przy tym: niesamowita. Trafia nie tylko w swój czas, ale i w czułe punkty, jeżeli nie u wszystkich czytelników, to na pewno u wielu – w marzenia i w lęki, tęsknoty i obawy, złudzenia i rozczarowania.
Autor wyznaje w niej:
Po raz pierwszy zobaczyłem Szwecję w roku 1974. Gdybym wtedy miał napisać książkę o tym kraju, dałbym jej tytuł „Raj”.Od tamtej pory minęło 40 lat z kawałkiem. Ten sam wycinek Skandynawii zasługuje dziś, przynajmniej w mojej ocenie, tylko na miano „Czyśćca”. Czy za kolejne 40 lat obywatele zorganizują tam sobie „Piekło” na własne życzenie? Niewykluczone, aczkolwiek granice ewentualnego piekła byłyby mocno dziurawe.
W sumie na ten swoisty pejzaż składają się 23 mniejsze obrazy: od serdecznego powitania („Welcome to Sweden”) do ponurej wizji skazanych na porażkę – jak się wydaje – zmagań z imigrantami, których populacja w niektórych szwedzkich miastach przekroczyła już masę krytyczną („Miasto w epoce multi-kulti”). Zapełniają je postaci z krwi i kości – obecne zarówno w historycznych kronikach, jak i na pierwszych stronach współczesnych szwedzkich gazet, czasem opiniotwórczych, czasem tabloidów, a także napotkane przez autora w trakcie licznych pobytów w Szwecji.
Książka do kupienia na stronie – http://www.psychoskok.pl/produkt/przepustka-do-raju/
Czy choć raz zastanowiłaś się, jak mają na imię, kim są z wykształcenia, co takiego się stało, że znaleźli się na ulicy zupełnie sami, nie mając pieniędzy ani żadnego innego dobytku? Jakie są ich historie? Czy mają dzieci? O czym marzą? Z czego się śmieją?
Ewelina Rubinstein bohaterów swojego reportażu „Niczyj. Ludzie bezdomni” spotkała na ulicach czterech województw Polski. To bezdomni z małych, jak i dużych miast, mężczyźni i kobiety, młodsi i starsi. z Wrocławia, Gorzowa Wielkopolskiego, Zielonej Góry, Poznania, Warszawy, Sulechowa, Lubania, Świebodzina i Zgorzelca. Każdy z tych opisanych przez autorkę bohaterów ma swoją osobowość, kilku‑ lub kilkunastoletnie doświadczenia związane z życiem na ulicy.
„Niczyj. Prawdziwe oblicza bezdomności” to książka, która w żaden sposób nikogo nie ocenia, nie kategoryzuje. Powstała po to, abyśmy mogli poznać bezdomnych lepiej, spojrzeć na nich przez nieco inny pryzmat niż dotychczas, a kiedy ośmielimy się ich oceniać, najpierw pomyślmy, co takiego się wydarzyło, że sobie nie poradzili, że w pewnym momencie rzeczywistość ich przerosła… Oceniajmy, ale zawsze zaczynajmy od siebie…
Książka do kupienia na stronie – http://www.psychoskok.pl/produkt/niczyj-prawdziwe-oblicza-bezdomnosci/
O wyprawie na Bliski Wschód autorka kolejnego reportażu, Karolina Kozioł marzyła od dawna, od dawna również interesowała się prawami kobiet na świecie. Ich status na Bliskim Wschodzie jest kojarzony głównie z licznymi gwałtami, polewaniem kwasem, przemocą, morderstwami. Ponoć kobiety zmuszane są do zakrywania całego ciała, a w przypadku, gdy któraś z nich się sprzeciwi, jest poćwiartowana, spalona albo ukamienowana. Jak jest naprawdę?
Zapraszamy Cię do podróży ze mną do państwa położonego pomiędzy dwiema zatokami, Perską i Omańską, oraz Morzem Kaspijskim – Islamskiej Republiki Iranu. Przybliżymy Ci historię kobiet pochodzących z zupełnie różnych środowisk. Dzieli je historia, poglądy, zainteresowania, łączy jedno – walka o równość kobiet w Iranie… A wszystko to w książce „Poszukiwacz marzeń. Z kamerą wśród kobiet Iranu”.
Książka do kupienia na stronie – http://www.psychoskok.pl/produkt/poszukiwacz-marzen-kamera-wsrod-kobiet-iranu/
Mamy nadzieję, ze zaprezentowane reportaże, zaciekawiły Was na tyle, że chętnie po nie sięgniecie. Poznajcie również inne równie interesujące historie ludzi i krajów.
Zobacz ofertę najciekawszych reportaży! Poznaj je wszystkie!
http://www.psychoskok.pl/kategoria-produktu/reportaz/
